Metody i formy stosowane w naszym przedszkolu:

W codziennej pracy z dziećmi wykorzystujemy elementy wielu aktywizujących metod wspierających aktywność, samodzielność oraz zachęcających do twórczych poszukiwań, dzięki którym dzieci mają możliwość wielozmysłowego poznawania otaczającego świata, samodzielnego dochodzenia do wiedzy a przede wszystkim dobrej zabawy.

• Metoda samodzielnych doświadczeń – dziecko zdobywa wiadomości na podstawie obserwacji, przeżyć i samodzielnych doświadczeń posługując się wieloma zmysłami. Samo dochodzi do wiedzy a wtedy jest to wiedza przeżyta, doświadczona i najtrwalsza.
• „Dziecięca matematyka” wg koncepcji E. Gruszczyk – Kolczyńskiej – rozwija wyobraźnię i myślenie matematyczne dzieci. W przystępny sposób wprowadza dzieci w świat matematyki.
• „Metoda Dobrego Startu” Marty Bogdanowicz – to system ćwiczeń stymulujących rozwój psychomotoryczny dziecka. Założeniem metody, jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych i motorycznych. Są to funkcje, które leżą u podstaw czynności czytania i pisania. Usprawnianie ich, jak również kształtowanie lateralizacji (ćwiczenia ustalenia ręki dominującej) i orientacji w prawej i lewej stronie ciała, jest wskazane dla dzieci podczas przygotowania do nauki czytania i pisania.
• „Ruch Rozwijający” Weroniki Sherborne – celem metody, jest budzenie w dzieciach poczucia własnej wartości, pewności siebie, poczucia bezpieczeństwa, odpowiedzialności, wrażliwości, umiejętności nawiązywania kontaktu z drugą osobą. Zgodnie z założeniami metody, prowadzone są ćwiczenia i zabawy ruchowe, wywodzące się z naturalnych potrzeb dziecka, opierające się na tzw. baraszkowaniu w kontakcie z dorosłym (pojawiającym się podczas rodzinnych zabaw we wczesnym dzieciństwie). Zajęcia są dla dzieci okazją do uczestniczenia w cudzych emocjach, do czasowej identyfikacji ze stanem emocjonalnym innych dzieci oraz rozumienia i uznania punktu widzenia innych osób.
• „Pedagogika zabawy” – celem pedagogiki zabawy jest dostarczenie rozmaitych pomysłów, umożliwiających świadomą, kreatywną, pobudzającą do twórczych rozwiązań pracę z uczestnikami grupy. Pedagogika zabawy kieruje się zasadami a zwłaszcza: – zapewnia dobrowolność uczestnictwa, – uwzględnia wszystkie poziomy komunikowania, – uznaje pozytywne przeżycie jako wartość i unikają rywalizacji, – posługuje się różnorodnymi środkami wyrazu.
• Drama – jest niekonwencjonalną metodą pedagogiczną, w której wchodzenie w określone role, pozwalają kreować rzeczywistość. Drama aktywizuje umysł i emocje dziecka. Ma duże walory wychowawcze. Może być wykorzystana do swoistego ,,wyciszenia” wewnętrznego dzieci i skupienia uwagi na treściach opracowywanych w procesie edukacji. Umożliwia aktywne zdobywanie indywidualnych i zespołowych doświadczeń w prezentacji i rozwiązywaniu różnorodnych problemów. Drama jest metodą wszechstronnego i harmonijnego rozwijania osobowości. Pełni także rolę terapeutyczną, gdyż pozwala bliżej poznać swoich wychowanków i zrozumieć ich uczucia.

• Metoda twórczego myślenia – Burza mózgów – Metoda ta jest szczególnie polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, pomysły te nie podlegają ocenie. Ważna jest duża ilość pomysłów, nie jest istotne, kto jest autorem pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń można przystąpić do oceny pomysłów pod kątem przydatności w pracy.
• Bajkoterapia  – pomaga dzieciom w efektywnym radzeniu sobie z sytuacjami trudnymi, pomagają się zrelaksować oraz uspokoić.
• Metoda C. Orffa-. Nawiązuje do tradycyjnych, zanikających we współczesnych czasach form zabaw, ćwiczeń, tańców, muzyki, porzekadeł, legend, baśni, poezji, prozy itp. Głównym celem i zadaniem metody jest wyzwolenie u dzieci tendencji samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej zwłaszcza powiązanie muzyki z ruchem.
• Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batii Strauss– dzieci aktywnie słuchają, wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc, lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym. Poprzez kontakt z muzyką rozwijają się u dziecka dodatnie cechy charakteru, zdolności poznawcze, a cała osobowość kształtowana jest harmonijnie i wielostronnie.
• Metoda gimnastyki twórczej (ekspresyjnej) Rudolfa Labana- omawiana metoda uważa taniec jako zdolność wypowiadania swoich wrażeń, uczuć, oraz przeżyć przy pomocy ruchu. Rozbudza zdolności taneczne już od najmłodszych lat, nie służy nauczaniu techniki ruchu gimnastyczno – sportowego. Jak wszystkie metody twórcze, tak i omawiana metoda nie zaleca żadnego z góry narzuconego toku.
• Edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej– jest to nowoczesny system metodyczny przeznaczony do prowadzenia kształcenia i wychowania dzieci z  przedszkoli i młodszych klas szkoły podstawowej, realizujący założenia integracji sensorycznej, wspomagający procesy zapamiętywania, a więc uczenia się. System jest zbiorem ćwiczeń usprawniających poszczególne funkcje rozwijającego się organizmu, które opierają się na naturalnych formach ruchu dziecka.
• Pedagogika zabawy Klanza -nazwa tej metody nasuwa skojarzenia: „coś jest przyjemne, coś wyzwala spontaniczność, coś wyzwala radość”.  Pedagogika ta włącza do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię,  z przełożeniem ich na takie sytuacje, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony. 
• Kinezjologia edukacyjna – metoda terapii różnych zaburzeń, takich jak zaburzenia ruchowe, zaburzenia uwagi, trudności w nauce czytania i pisania, opracowana przez dra Paula E. Dennisona. Skutecznie uczy i pokazuje w praktyce możliwości wykorzystania naturalnego ruchu fizycznego, niezbędnego do organizowania pracy mózgu i ciała w celu rozszerzania własnych możliwości. Ma korzystnie wpływać na stan równowagi psychicznej, poczucie własnej wartości, lepszą organizację wewnętrzną i zewnętrzną, komunikację ze sobą i z innymi, i w konsekwencji dawać łatwość w porozumiewaniu się, umiejętność podejmowania właściwych decyzji we właściwym czasie, redukcję stresu i naukę szybkiego sposobu rozluźniania się.

TECHNIKI RELAKSACYJNE

• Masaż relaksacyjny- będący jedną z technik relaksacyjnych opiera się na zabawie bazującej na naturalnej aktywności dziecięcej, służy pogłębianiu kontaktów pomiędzy dziećmi i dorosłymi, odprężaniu  i wspólnemu przeżywaniu radości.
• Muzyka relaksacyjna- jest ona najprostszą a zarazem bardzo skuteczną formą kształtowania pozytywnych emocji wśród dzieci polegającą na słuchaniu krótkich utworów lub fragmentów odpowiednio dobranej muzyki artystycznej, poważnej. Muzyka relaksacyjna ma bardzo duży wpływ na zdrowie i dobre samopoczucie. Pozwala ona redukować stres, lęki, depresje.

Formy pracy

W czasie planowania zajęć wykorzystywane są następujące formy pracy:

• indywidualna
• zespołowa
• zbiorowa ( zajęcia z całą grupą )

Mając na uwadze sąd, który mówi, iż dziecko bawi się ucząc i uczy się bawiąc, opieramy proces dydaktyczny na zabawie konstrukcyjnej, manipulacyjnej, tematycznej, dydaktycznej oraz ruchowej.